Şener'den 'Deniz Feneri'yle ilgili yeni iddialar

Almanya'daki Deniz Feneri Derneği davasının Türkiye bağlantılarıyla ilgili iddialara AKP'den istifa eden eski Başbakan Yardımcısı Abdüllatif Şener yenilerini ekledi. Şener, Başbakan Recep Tayyip Erdoğan ve iktidardaki bazı önemli isimlerin davada adı geçenlerle içiçe olduğunu öne sürdü.
Şener, Kanal D'de yayınlanan '32. Gün' programında Genel Yayın Yönetmeni Rıdvan Akar'ın sorularını yanıtladı. Almanya'daki Deniz Feneri e.V. davası, yargılanan isimlerin mahkumiyetiyle sonuçlandı. Kararı alan Frankfurt bölge mahkemesi, sonuç metninde asıl faillerin Türkiye'de olduğunu belirtti. Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı da soruşturma başlattı. Ancak muhalefet soruşturmanın yavaş ilerlediği yönünde görüş belirtiyor.Son olarak AKP'den istifa eden eski Başbakan Yardımcısı Abdüllatif Şener de bu konuda hükümeti ve Başbakan Erdoğan'ı eleştirdi.Şener, " Deniz Feneri e.V. davasıyla ilgili kararı Almanya’da yargı vermiştir. Ancak davayla ilgili asıl failler Türkiye’de olduğu halde, maalesef olayın üzerine gidilmiyor. Bu konuda en büyük görev hükümete ve sayın Başbakan’a düşüyor. Ancak gerek hükümet sözcüsünün, gerek bakanların gerekse başbakanın bu konu ile ilgili açıklamaları, geçiştirmeye yönelik, kaçamak ifadelerdir" dedi."İlişkilere baktığınızda, başta sayın Başbakan olmak üzere iktidardaki bazı önemli isimlerin bu davada adı geçen isimlerle büyük yakınlıklar içinde olduğunu görüyoruz" diyen Şener, "Yani bir içiçelik var. İlişkiler açısından bir birliktelik var, karşılıklı kollama var, gözetme var" şeklinde konuştu.Eski Başbakan Yardımcısı ayrıca, Bir numaralı sorumlu hükümet ve sayın Başbakan konunun üzerine gitmiyorsa, hatta davranışları öyle gösteriyor ki, konunun üzerine gidilmesini engellemekte ise bu hadise Almanya’daki gibi şeffaf bir şekilde kamuoyunun önüne getirilebilir mi?" diye sordu.Abdüllatif Şener, siyasi iktidarın bazı kişileri himaye ettiğini ileri sürdü ve "Mahkemenin 'asıl failler Türkiye'dedir' derken saydığı, zikrettiği isimlere baktığımızda da bunlarda Türkiye'de belli bazı kuruluşların başındalar. Ve bu belli kurumların başında olan kişilerde siyasi iktidar tarafından himaye ediliyor. 'Hırsız bizim hırsızsa ona sahip çıkmamız gerekir' diyenler var hala bu ülkede" diye konuştu.Şener, Sermaye Piyasası Kurulu'nda Kanal 7 ile ilgili çalışma yürütüldüğünü, karar sürecinde Zekeriya Karaman'ı Başbakanlık koridorlarında gördüğünü de kaydetti. Şener, "Pek çok iddialar ortaya atıldı. Başbakan bu iddialara kendince cevaplar verdi. Ama görüyoruz ki sadece bir konuda değil, birçok konuda söyledikleri doğru çıkmıyor. Ama bırakma niyeti göstermiyor. Sayın Başbakan'ın üslubu kin ve nefreti artırmaya yönelik" ifadelerini kullandı.

Başsavcılık'tan Deniz Feneri incelemesi

Almanya'da süren Deniz Feneri Derneği davasıyla ilgili olarak Türkiye'de ilk adım atıldı. Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı, İşçi Partisi'nin Deniz Feneri'yle ilgili yaptığı suç duyurusunu işleme koydu. Savcılık, inceleme sonunda ya dava açacak ya da takipsizlik kararı verecek.

İşçi Partisi, Aman savcının hazırladığı iddianamede yer alan, "bazı suçların Türkiye'de işlenmiş olması"nı gerekçe göstererek, 8 Eylül'de suç duyurusunda bulunmuştu.
Suç duyurusunda Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, RTÜK Başkanı Zahid Akman, Türkiye'deki Deniz Feneri Derneği yöneticileri ve Kanal 7 televizyonuyla, iddianamede isimleri geçen şirket yöneticileri hakkında kamu davası açılması talep edilmişti.
Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı'nın, Başbakan Erdoğan hakkında işlem yapma yetkisi bulunmuyor.
RTÜK Başkanı Akman için ise, Başbakan Erdoğan'ın izni gerekiyor. Ancak Akman hakkında öne sürülen suçlamaların, RTÜK Başkanlığı görevi ile ilgisi bulunmadığının belirlenmesi durumunda, savcılık, izin almaksızın soruşturma yürütebilecek.CHP, Akman'ın istifasını istiyorCHP ise bir kez daha Akman'ın istifa etmesini istedi . CHP Grup Başkanvekili Kemal Kılıçdaroğlu, Deniz Feneri davası ile ilgili iddianamede Akman'ın adının 34 kez geçtiğini söyledi ve "Adı kuryeliğe çıkmış bir kişi, RTÜK Başkanı olarak görev yapamaz" dedi.
Meclis'te basın toplantısı düzenleyen Kılıçdaroğlu, Akman'ın "iddianamede ismim yok" açıklaması ile avukatının yaptığı, "Zahit Akman, Frankfurt'ta kurulan kooperatifin yönetim kurulu üyesi değil, fahri üyesidir" açıklamalarının gerçek dışı olduğunu söyledi ve Akman'ın kooperatifin yönetim kurulu üyesi olduğunu gösteren belgeyi basına dağıttı.
Kılıçdaroğlu, söz konusu kooperatif ile Deniz Feneri arasında yakın ilişkin olduğunu da ileri sürdü.
Zahit Akman'ın Meclis tarafından RTÜK seçildiğini hatırlatan CHP'li Kılıçdaroğlu, Meclis Başkanı Köksal Toptan'a, "Gelin bir ilki başlatın. Şaibeli kişileri bulundukları görevlerden isitfaya davet edin" çağrısı yaptı.

Deniz Feneri Derneği gerçeği...

Türkiye 2 haftadır Almanya'daki Deniz Feneri Derneği ve yolsuzluk iddialarını tartışıyor, Türkiye'deki derneğin Almanya'dakiyle ilişkisi araştırılıyor. 10 yıl önce kurulan Türkiye'deki Deniz Feneri'nin hızlı yükselişi dikkat çekiyor. Üstelik son dönemde yapılan bazı yasal değişikler hep Deniz Feneri ve benzeri derneklerin önünü açar nitelikte.
Deniz Feneri Derneği fikri 1996'da Kanal 7'de yayınlanan "Şehir ve Ramazan" programında doğdu. Ramazan'da zor durumda olanlara yardım götürmeyi amaçlayan program, kısa sürede yardımseverlerin ilgi odağı oldu.Ve programın yapımcıları Deniz Feneri adı altında bir dernek kurdular. Kısa sürede önemli mesafeler alan Deniz Feneri, kamu yararına dernek statüsü almak için başvuruda bulundu.Danıştay 2 kez bu talebi reddetti, ardından Dernekler Kanunu değişti, kamu yararı statüsü verme yetkisi Danıştay'dan alındı, Bakanlar Kurulu'na geçti. Ve Deniz Feneri beklediği statüye 2004'te AK Parti döneminde kavuştu. 1 yıl sonra da izin almadan yardım toplayabilen 13 dernek arasına girdi.Deniz Feneri 2008'e de yeni ayrıcalıklarla girdi. Yeni bir yasayla gıda, yakacak gibi ayni yardım dağıtan derneklere yardım yapan vergi mükellefleri maliyetin tamamını vergiden düşebilecek bir imkana kavuştu.Yani zaten izne gerek duymadan bağış toplayan Deniz Feneri Derneği'ne yardım etmek, bu vergi avantajıyla iyice cazip hale geldi.Oysa başta Mehmetçik Vakfı olmak üzere bir çok dernek ve vakıf bu avantaja sahip değil. Bu kuruluşlar nakit yardım toplayabiliyor ve yapılan yardımların sadece yüzde 5'i vergi indirimine tabi tutuluyor.2007 faaliyet raporuna göre, dernekten yardım alan aile sayısı 480 bine ulaşırken bağışçı sayısı da 783 bin civarında. Deniz Feneri'nin geçen yıl topladığı yardımın karşılığı yaklaşık 118 milyon YTL.Halen ayda ortalama 45 bin kişinin yardım için başvurduğu Deniz Feneri'ne kayıtlı 480 bin aile var. Deniz Feneri yardım için banka hesabı, kısa mesaj sisteminin yanı sıra medyayı da etkin kullanıyor. 300'e yakın yerel radyo,, yüzlerce yerel televizyon ve 10 binden fazla internet sitesi Deniz Feneri'ne yardım çağrısı yapıyor. çalışmalarını duyuruyor.Geçen yıl TBMM Üstün Hizmet Ödülü alan Deniz Feneri 10 yılda hızla büyüdü ama üye sayısı yerinde saydı. Yani ekonomik açıdan büyüyen Deniz Feneri dışarıdan üye kaydına sıcak bakmıyor, çekirdek kadrodan taviz vermiyor.

Çapraz Ateş / Abdülkadir Aygan

(Nasname Yayınları'ndan çıkan kitabın
JİTEM'in konu edildiği 106. sayfasından 181. sayfasına kadar olan bölümüdür.)BİNBAŞI CEM ERSEVER VE BİNBASI ARİF DOĞAN’DAN GELEN TEKLİF, SİLVAN VE DİYARBAKIR`A GİDİŞİMKars‘ta askerliğe devam ederken, birgün tugaydaki pentatlon yarışlarından bölüğe döndüğümde, telefon santralcısı asker bana bir not verdi. Notta Cem Ersever ve Arif Doğan adlı binbaşıların adı yazılıydı. Cem Ersever`i 1985 yılında Siirt`te sorgudayken tanımıştım fakat, diğer ismi tanıyamamıştım. Nottaki telefon numarasını aradığımda, karşıma Arif Doğan binbaşı çıktı. Kendisini tanıştırdıktan sonra Cem binbaşı vasıtasıyla beni giyaben tanıdığını, istediğim halde, askerliğimi kendilerinin görev yaptıkları Diyarbakır`da tamamlamam için yardımcı olabileceklerini söyledi.Ben de bu teklifi cazip buldum. Çünkü; Kars çok soğuktu ve ailemden çok uzaklardaydım. Bana yol masrafı için 150 bin liralık banka havalesi göndereceklerini, yer değiştirme işlemimi de genelkurmaydan halledeceklerini söyleyip telefonu kapattı.Aradan kısa bir süre geçince, Arif Doğan binbaşının bahsettiği para havalesi geldi. O sırada bir de Genel Kurmay’dan benim Diyarbakır-Silvan`da bulunan Jandarma Er Eğitim Alayı’na sevk emrim geldi.Bulunduğum askeri birlikten ilişkim kesilip, Kars`tan Osmaniye`de bulunan ailemin yanına gittim. Bana birkaç günlük yol hakkı ve izin verilmişti. İznim bittince, Silvan`daki yeni birliğime gittim.Jandarma acemi er eğitiminden sonra Diyarbakır´daki Jandarma Asayiş Komutanlığı emrine verilecektim. Silvan`da benden başkaca eski PKK`li olarak Ali Ozansoy, Hüseyin Tilki, Adil Timurtaş, Hayrettin Toka, Recep Tiril ve Fethi Çetin de vardı. Eğitim saatleri dışında alaydaki yemekhanelerde bir araya gelip hem çay içiyor hem de geçmisteki günlerimizden ve ilerisi için neler düşündüğümüzü konuşuyorduk. Hayrettin Toka çok şakacıydı. Devamlı olarak Adil`e takılıp bizi güldürüyordu. Ozansoy ve Tiril ciddi pozlardaydılar. Fazla konuşmuyorlardı.Ara sıra Batman JİTEM tim komutanı Abdülkerim Kırca yanımıza gelip bizi ziyaret ediyordu. Hal hatırımızı sorup, gelecekle ilgili düşüncelerimiz hakkında nabzımızı yokluyordu.İki aylık acemi eğitimi ve adaptasyon devresinden sonra bizi Diyarbakır`daki Asayiş Komutanlığı emrine verdiler. Gitmeden önce alay komutanı albay Arslan Baytöre, hepimizin saçını bir numaraya vurdurmuştu. Sonradan bunu Cem Ersever`e olan gıcığından dolayı yaptığını öğrendik. Halbuki geriye kalan askerliğimizi sivil olarak yapacağımız bize söylenmişti.Dağıtımdan sonra, hepimize onar günlük izin verildi. Herkes evine gidip ailesini ziyaret ettikten sonra, tekrar Diyarbakır`daki yeni birliğimize döndük.Yeni görev yerim, Şehitlik semtindeki Olağanüstü Hal Valiliği binasının bitişiğinde bulunan iki katlı eskiden DSİ`ye ait küçük binada idi.Karargah ve servis bölüğü emrine verilmiştik. Fakat sivil olarak, Jitem Grup Komutanlığında çalışacaktık.Gerekli işlemlerden sonra JİTEM grup komutanı Cem Ersever bizi karşısına alıp, hal hatır sorduktan sonra asker olarak kendisiyle birlikte, teröre karşı görev yapacağımızı söyledi. Hem zorunlu askerligimizi istenilen yerde yapmaya mecburduk, hem de zaten hepimiz “terör örgütlerinin hedefi durumundaydık”. Bu yüzden verilen emirleri yerine getirmekten başka bir seçeneğimiz yoktu. Örgüte göre „zaten biz ezelden beri birer ajan ve hain idik“. Biz „itirafçı” olarak adlandırılanlar...BİNBAŞI CEM ERSEVER VE BİNBASI ARİF DOĞAN’DAN GELEN TEKLİF, SİLVAN VE DİYARBAKIR`A GİDİŞİMKars‘ta askerliğe devam ederken, birgün tugaydaki pentatlon yarışlarından bölüğe döndüğümde, telefon santralcısı asker bana bir not verdi. Notta Cem Ersever ve Arif Doğan adlı binbaşıların adı yazılıydı. Cem Ersever`i 1985 yılında Siirt`te sorgudayken tanımıştım fakat, diğer ismi tanıyamamıştım. Nottaki telefon numarasını aradığımda, karşıma Arif Doğan binbaşı çıktı. Kendisini tanıştırdıktan sonra Cem binbaşı vasıtasıyla beni giyaben tanıdığını, istediğim halde, askerliğimi kendilerinin görev yaptıkları Diyarbakır`da tamamlamam için yardımcı olabileceklerini söyledi.Ben de bu teklifi cazip buldum. Çünkü; Kars çok soğuktu ve ailemden çok uzaklardaydım. Bana yol masrafı için 150 bin liralık banka havalesi göndereceklerini, yer değiştirme işlemimi de genelkurmaydan halledeceklerini söyleyip telefonu kapattı.Aradan kısa bir süre geçince, Arif Doğan binbaşının bahsettiği para havalesi geldi. O sırada bir de Genel Kurmay’dan benim Diyarbakır-Silvan`da bulunan Jandarma Er Eğitim Alayı’na sevk emrim geldi.Bulunduğum askeri birlikten ilişkim kesilip, Kars`tan Osmaniye`de bulunan ailemin yanına gittim. Bana birkaç günlük yol hakkı ve izin verilmişti. İznim bittince, Silvan`daki yeni birliğime gittim.Jandarma acemi er eğitiminden sonra Diyarbakır´daki Jandarma Asayiş Komutanlığı emrine verilecektim. Silvan`da benden başkaca eski PKK`li olarak Ali Ozansoy, Hüseyin Tilki, Adil Timurtaş, Hayrettin Toka, Recep Tiril ve Fethi Çetin de vardı. Eğitim saatleri dışında alaydaki yemekhanelerde bir araya gelip hem çay içiyor hem de geçmisteki günlerimizden ve ilerisi için neler düşündüğümüzü konuşuyorduk. Hayrettin Toka çok şakacıydı. Devamlı olarak Adil`e takılıp bizi güldürüyordu. Ozansoy ve Tiril ciddi pozlardaydılar. Fazla konuşmuyorlardı.Ara sıra Batman JİTEM tim komutanı Abdülkerim Kırca yanımıza gelip bizi ziyaret ediyordu. Hal hatırımızı sorup, gelecekle ilgili düşüncelerimiz hakkında nabzımızı yokluyordu.İki aylık acemi eğitimi ve adaptasyon devresinden sonra bizi Diyarbakır`daki Asayiş Komutanlığı emrine verdiler. Gitmeden önce alay komutanı albay Arslan Baytöre, hepimizin saçını bir numaraya vurdurmuştu. Sonradan bunu Cem Ersever`e olan gıcığından dolayı yaptığını öğrendik. Halbuki geriye kalan askerliğimizi sivil olarak yapacağımız bize söylenmişti.Dağıtımdan sonra, hepimize onar günlük izin verildi. Herkes evine gidip ailesini ziyaret ettikten sonra, tekrar Diyarbakır`daki yeni birliğimize döndük.Yeni görev yerim, Şehitlik semtindeki Olağanüstü Hal Valiliği binasının bitişiğinde bulunan iki katlı eskiden DSİ`ye ait küçük binada idi.Karargah ve servis bölüğü emrine verilmiştik. Fakat sivil olarak, Jitem Grup Komutanlığında çalışacaktık.Gerekli işlemlerden sonra JİTEM grup komutanı Cem Ersever bizi karşısına alıp, hal hatır sorduktan sonra asker olarak kendisiyle birlikte, teröre karşı görev yapacağımızı söyledi. Hem zorunlu askerligimizi istenilen yerde yapmaya mecburduk, hem de zaten hepimiz “terör örgütlerinin hedefi durumundaydık”. Bu yüzden verilen emirleri yerine getirmekten başka bir seçeneğimiz yoktu. Örgüte göre „zaten biz ezelden beri birer ajan ve hain idik“. Biz „itirafçı” olarak adlandırılanlar da kendimizi korumak için bir yere dayanmak zorundaydık. Ve zaten örgütü, Kürd halkına zarar veren bir organizasyon olarak görüyorduk. Bu yüzden de onunla mücadele etmek şarttı.Hepimize bölge valiliği bütçesinden yeni sivil elbiseler alındı. Kendimizi korumamız için birer Smith Wesson marka toplu tabanca verildi. Tabancalar hoşumuza gitmese de taşımaktan başka çaremiz yoktu. Sivil giyimliydik fakat, resmi askerlerle aynı koğuşlarda kalıyor, aynı yemekhaneyi kullanıyorduk.O esnada saraykapı denilen yerde alay komutanlığı binasında kalan JİTEM Tim Komutanlığı vardı. JİTEM Grup Komutanı Cem Ersever, yardımcısı ise, binbaşı Aytekin Özen (Celil Binbaşı) idi. 1991 yılında toplu tabancalar bizden alınıp yerine astra tabancalar verildi.Bir-iki aylığına geçici görevle beni Urfa`daki JİTEM birimi emrine verdiler.Ben Urfa`da iken Ankara`dan gruplar komutanı Albay Veli KÜÇÜK, birimi denetlemeye geldi. Sivil ve pala bıyıklıydı. Urfa`ya hangi amaçla geldiğini bilmiyorum fakat sadece üç-dört kişilik bir birimi denetlemeye gelmiş olacağını sanmıyorum. Ankara`dan Urfa`ya başka önemli işlerinden dolayı gelmiş olduğunu düşünüyorum.Urfa`daki JİTEM biriminin başında, yüzbaşı Murat Kırkaya vardı. Bu komutanın emrinde de Adnan Erdeve ve Mehmet adlı basçavuşlar, bir uzman çavuş ve iki-üç asker vardı. Murat yüzbaşı benden, bu bölgede istihbarat elemanı temin etmemi istiyordu. Kendisini Nizip`te oturan ve cezaevinden çıktıktan sonra MİT`le çalışan Hüseyin Karakuş`un evine götürdüm. Bu şahıs JİTEM`le çalışmayı kabul etmedi. Çünkü halen MİT`in elemanı olduğunu söyledi. Uzun yıllardan sonra Hüseyin`le Nizip`te tekrar karşılaştığımda bu şahsın, bağ-bahçe ve ev aldığını, şahsına ait bir nakliyat şirketi kurduğunu, ayrıca şehir merkezinde bir de bilardo salonu açmış olduğunu tesbit ettim.Murat yüzbaşı beni yanına alarak Urfa`nın birçok ilçesinde eleman temini için gezdirdi. Fakat başka kimseyi kendisiyle tanıştırmadım.Urfa`da iki ay kaldıktan sonra tekrar Diyarbakır`daki görev yerime döndüm.Ersever ve yardımcısı Özen Binbaşı bana istersem evimi Diyarbakır`a getirebilecegimi söyleyince gidip Nizip`teki evimi Şehitlik semtine getirdim. Askerlik yaptığım yerin bir iki sokak yakınında bir ev kiraladım.Adil Timurtaş da eşini Denizli’den Diyarbakır`a taşıdı. Ev kiramızı ve birçok giderleri Cem Ersever`in Bölge valisi Hayri Kozakcıoğlu`ndan aldığı ödenekle karşılıyorduk.Cezaevinden çıkan bazı itirafçılar da Diyarbakır Jandarma Komutanlığında askerdiler. Kemal Emlük, Hasan Adak, Murat Aydın, Halit Çelik, Adem Yakın vb. Saraykapı’da askerlik yapıyorlardı. Bunlar albay İsmet Yediyıldız`ın emrinde askerlik yapıyorlardı. O sırada bunların JİTEM´le ilişkileri yoktu.Geçmişte kaçakçılık suçundan sabıkalı Mardinlı Necat Söyler`in oğlu, Murat Söyler`de bizimle birlikte JİTEM’de askerliğini yapmıştı. Birgün Cem beni, İbrahim Babat’ı ve Fethi Çetin`i makamına çağırıp özel olarak görüştü. Bizi,Tekirdağ`da Export-İmport işleriyle uğraşan Necat Söyler`in yanına gönderiyordu. Yukarıdakilere bizim geçici dış göreve gönderildiğimiz rapor edilecekti. Yol masraflarımız verilerek Tekirdağ`a gönderildik. Orada Necat Söyler`in yazıhanesine gittik. Askerden yeni terhis olan Murat Söyler bizi karşıladı. Sonra babası Necat Söyler`le görüştürdü. Necat Söyler bize burada yapmamız gereken bir görevin olduğunu söyledi.Kendisinin “ticaret” işine engel olmaya çalısan bir firmanın imalathanesine bomba ile zarar vermemiz veya rakip firmanın sahibini silahlı bir eylemle, safdışı bırakmamız isteniyordu. Biz zaten Ersever`in askeriydik bize ne emir verilse yapacaktık.Görüşmeden sonra Necat Söyler oğlu Murat`a içi para ile dolu bir zarfı vererek “Oğlum git, arkadaşlarını bu gece gezdir, eğlendir, sonra da filanca otelde misafir et, yarın tekrar görüşürüz” dedi.O gece “askerlik arkadaşımız” Murat Söyler, bizi Tekirdağ`ın dışındaki bir kır gazinosuna davet etti. Geç saatlere kadar yedik , içtik ve eğlendik.Fethi Çetin adlı arkadaşımız alkolün etkisiyle rahatsızlanınca kalkıp arabayla otele gittik. Yatacağımız otel Tekirdağ Emniyet Merkez Amirliği’nin bitişiğindeydi. Bize iki oda ayrılmıştı. Bir odada ben ve Fethi Çetin, diğer odada ise, İbrahim Babat ve Murat Söyler kalacaktı. Fethi rahatsızlandığından dolayı duş yapmaya girince tabancasını masanın üzerine bırakmıştı. Bir süre sonra cep telefonuyla konuşan Murat odamıza geldi. Telefonda sinirli sinirli konuşuyordu. Sonra masanın üzerinde bulunan tabancayı alıp, odanın penceresinden dışarıya doğru beş-altı el ateş etti. Elinden tabancayı aldık ve sakinleştirmeye çalıştık. Telefonda görüştüğü kişinin Murat`ın kız arkadaşı olduğunu anladık. Aradan 10-15 dakika geçince otel görevlileri gelip ne olup bittiğini öğrenmeye çalıştı.Görevliye arkadaşımızın silahının kazaran ateş aldığını söyledik. Yarım saat sonra odanın kapısı çaldı. Kapıyı açınca karşımızda polisleri gördük. Asker kişiler olduğumuzu, istihbarat görevlisi olduğumuzu söyledikse de fayda etmedi. Polisler kendileriyle birlikte karakola gitmemiz gerektiğini, mahalle sakinlerinin telefonla şikayette bulunduklarını söyledi. Karakola gittiğimizde kimliğimiz araştırıldı ve silahlarımızı kendilerine teslim etmemiz istendi. İnzibat merkezinden de bir rütbeli gelip bizimle ve amirle görüştü. Diyarbakır`daki Jandarma Asayiş Komutanlığı, Kurmay Başkanı Albay Kurtuluş Öğün`le telefon görüşmesi yapıldı. Emniyet amiri tarafından otele dönüp kalmamız ve ertesi gün tekrar karakola gelmemiz istendi.Ertesi gün Emniyet amirliğine gittik. Cumartesi günüydü. Normal mesai yoktu. Karakolda sadece bir amir ve iki-üç polis memuru vardı. Amir biraz tatlı, biraz sert konuşmalarla bize nasihat ettikten sonra silahlarımızı iade etti.Necat Söyler olayı duyunca oğlu Murat`a sinirlenerek “sen benim düşmanım mısın? Niçin otelde silah patlattın, işimizi berbat ettin” diyerek azarladı.O saatten sonra Tekirdağ`da kalıp birşey yapmamızın riskli olacağına karar verilmiş olacak ki Cem Ersever tarafından Diyarbakır`a çağrıldık.O dönemde Diyarbakır Jandarma Asayiş Komutanı Orgeneral Hikmet Köksal, Olağanüstü bölge valisi Hayri Kozakçıoğlu, alay komutanı ise İsmet Yediyıldız idi. Henüz resmen asker iken, bizi Diyarbakır çevresinde bir çok kez göreve götürdüler. Bazen özel kuvvetlerle birlikte gönderip arazide günlerce pusu da bekletiyorlardı. Bazen de sadece JİTEM mensuplarından oluşturulan bir grup halinde araziye gönderiyorlardı.Araziye götürüldüğümüzde kaleşnikof, roketatar, el bombaları ve gece görüş dürbünleri veriliyordu. Telsizleri ise başımızdaki rütbeli tim komutanı kullanıyordu. Bu faaliyet, çevredeki yerel muhbirlerin verdiği duyum ve ihbarlara göre gerçeklestiriliyordu. Arazi ve köy çevrelerindeki bu faaliyetler esnasında hiçbir çatışma yaşanmadı. Bu gece görevlerine Cem Binbaşı’nın yanında kalan ve sivil olan İbrahim Babat (Mete) de katılıyordu.1990 da, Mardin`in Akarsu bucağından Hatice Elmas, Mardin JİTEM tim komutanı tarafından Diyarbakır`a getirildi. Bu genç bayan, daha önce PKK içinde faaliyet gösterirken, babası onu örgütten kaçırıp, batıya götürmüştü. Bir süre sonra köydeki evlerine döndüklerinde, bir gece PKK`lılar gelip evdeki herkesi uzun namlulu silahlarla tarıyorlar. Bu eylem esnasında, Hatice`nin babası, annesi ve ablası hayatını kaybediyorlar. Hatice ise elinden yaralı olarak kurtuluyor. Ailenin en küçük kızı ve iki oğlu da yatakların altına saklanarak baskından sağ olarak kurtuluyorlar. Aile büyüklerini PKK saldırısında kaybeden ve akrabaları bile sahip çıkmayan bu kıza Cem Ersever sahip çıktı.Bölge valiliğinden aldığı parasal imkanlarla bir kamyon kiralanarak gidip evini Diyarbakır`a getirdik. Şehitlik semtinde bir ev kiralanarak buraya yerleştirildiler. Akarsu`dan ev eşyalarını almaya Aytekin Özen`in komutasında biz gitmiştik. Sadece Hatice Elmas`ın yaşlı ninesi yanımıza geldi ve dakikalarca ağıt yakıp ağladı. Amcası ve diğer köylüler yanımıza gelmediler.Elmas ailesinin geride bir evi, tarlaları ve bir ineği kalmıştı. Komşularına bu ineği satın almalarını söylediğimizde önce kimse talip olmadı. Fakat Aytekin Özen binbaşı biraz üsteleyince çok ucuz bir fiyatla, köyde kasaplık yapan bir şahıs ineği satın almak zorunda kaldı.Hatice Elmas`in evine baskın yapan PKK`li grupta amcası Felemez Elmas`ın oğlu Guri Elmas da yer almıştı.Elmas ailesinin akibeti, hepimizi üzmüş ve örgüte karşı daha fazla kin duymaya sevketmişti. Henüz 15 yaşında olan Hatice, 13 yaşında olan Serdar ve 10 yaşındaki Sibel adlı bu gencecik insanlar intikam almak amacıyla, PKK`dan ayrılmanın bedeli olarak, PKK`li militanlarca öksüz ve yetim bırakılmışlardı. Hem de öz akrabalarından birisi, amca çocuğu olan bir millitan onların ocağını söndürmüştü.Fethi rahatsızlandığından dolayı duş yapmaya girince tabancasını masanın üzerine bırakmıştı. Bir süre sonra cep telefonuyla konuşan Murat odamıza geldi. Telefonda sinirli sinirli konuşuyordu. Sonra masanın üzerinde bulunan tabancayı alıp, odanın penceresinden dışarıya doğru beş-altı el ateş etti. Elinden tabancayı aldık ve sakinleştirmeye çalıştık. Telefonda görüştüğü kişinin Murat`ın kız arkadaşı olduğunu anladık. Aradan 10-15 dakika geçince otel görevlileri gelip ne olup bittiğini öğrenmeye çalıştı.Görevliye arkadaşımızın silahının kazaran ateş aldığını söyledik. Yarım saat sonra odanın kapısı çaldı. Kapıyı açınca karşımızda polisleri gördük. Asker kişiler olduğumuzu, istihbarat görevlisi olduğumuzu söyledikse de fayda etmedi. Polisler kendileriyle birlikte karakola gitmemiz gerektiğini, mahalle sakinlerinin telefonla şikayette bulunduklarını söyledi. Karakola gittiğimizde kimliğimiz araştırıldı ve silahlarımızı kendilerine teslim etmemiz istendi. İnzibat merkezinden de bir rütbeli gelip bizimle ve amirle görüştü. Diyarbakır`daki Jandarma Asayiş Komutanlığı, Kurmay Başkanı Albay Kurtuluş Öğün`le telefon görüşmesi yapıldı. Emniyet amiri tarafından otele dönüp kalmamız ve ertesi gün tekrar karakola gelmemiz istendi.Ertesi gün Emniyet amirliğine gittik. Cumartesi günüydü. Normal mesai yoktu. Karakolda sadece bir amir ve iki-üç polis memuru vardı. Amir biraz tatlı, biraz sert konuşmalarla bize nasihat ettikten sonra silahlarımızı iade etti.Necat Söyler olayı duyunca oğlu Murat`a sinirlenerek “sen benim düşmanım mısın? Niçin otelde silah patlattın, işimizi berbat ettin” diyerek azarladı.O saatten sonra Tekirdağ`da kalıp birşey yapmamızın riskli olacağına karar verilmiş olacak ki Cem Ersever tarafından Diyarbakır`a çağrıldık.O dönemde Diyarbakır Jandarma Asayiş Komutanı Orgeneral Hikmet Köksal, Olağanüstü bölge valisi Hayri Kozakçıoğlu, alay komutanı ise İsmet Yediyıldız idi. Henüz resmen asker iken, bizi Diyarbakır çevresinde bir çok kez göreve götürdüler. Bazen özel kuvvetlerle birlikte gönderip arazide günlerce pusu da bekletiyorlardı. Bazen de sadece JİTEM mensuplarından oluşturulan bir grup halinde araziye gönderiyorlardı.Araziye götürüldüğümüzde kaleşnikof, roketatar, el bombaları ve gece görüş dürbünleri veriliyordu. Telsizleri ise başımızdaki rütbeli tim komutanı kullanıyordu. Bu faaliyet, çevredeki yerel muhbirlerin verdiği duyum ve ihbarlara göre gerçeklestiriliyordu. Arazi ve köy çevrelerindeki bu faaliyetler esnasında hiçbir çatışma yaşanmadı. Bu gece görevlerine Cem Binbaşı’nın yanında kalan ve sivil olan İbrahim Babat (Mete) de katılıyordu.1990 da, Mardin`in Akarsu bucağından Hatice Elmas, Mardin JİTEM tim komutanı tarafından Diyarbakır`a getirildi. Bu genç bayan, daha önce PKK içinde faaliyet gösterirken, babası onu örgütten kaçırıp, batıya götürmüştü. Bir süre sonra köydeki evlerine döndüklerinde, bir gece PKK`lılar gelip evdeki herkesi uzun namlulu silahlarla tarıyorlar. Bu eylem esnasında, Hatice`nin babası, annesi ve ablası hayatını kaybediyorlar. Hatice ise elinden yaralı olarak kurtuluyor. Ailenin en küçük kızı ve iki oğlu da yatakların altına saklanarak baskından sağ olarak kurtuluyorlar. Aile büyüklerini PKK saldırısında kaybeden ve akrabaları bile sahip çıkmayan bu kıza Cem Ersever sahip çıktı.Bölge valiliğinden aldığı parasal imkanlarla bir kamyon kiralanarak gidip evini Diyarbakır`a getirdik. Şehitlik semtinde bir ev kiralanarak buraya yerleştirildiler. Akarsu`dan ev eşyalarını almaya Aytekin Özen`in komutasında biz gitmiştik. Sadece Hatice Elmas`ın yaşlı ninesi yanımıza geldi ve dakikalarca ağıt yakıp ağladı. Amcası ve diğer köylüler yanımıza gelmediler.Elmas ailesinin geride bir evi, tarlaları ve bir ineği kalmıştı. Komşularına bu ineği satın almalarını söylediğimizde önce kimse talip olmadı. Fakat Aytekin Özen binbaşı biraz üsteleyince çok ucuz bir fiyatla, köyde kasaplık yapan bir şahıs ineği satın almak zorunda kaldı.Hatice Elmas`in evine baskın yapan PKK`li grupta amcası Felemez Elmas`ın oğlu Guri Elmas da yer almıştı.Elmas ailesinin akibeti, hepimizi üzmüş ve örgüte karşı daha fazla kin duymaya sevketmişti. Henüz 15 yaşında olan Hatice, 13 yaşında olan Serdar ve 10 yaşındaki Sibel adlı bu gencecik insanlar intikam almak amacıyla, PKK`dan ayrılmanın bedeli olarak, PKK`li militanlarca öksüz ve yetim bırakılmışlardı. Hem de öz akrabalarından birisi, amca çocuğu olan bir millitan onların ocağını söndürmüştü.Şimdi de, devlet onlara sahip çıkıyordu. Örgütün korkusundan öz akrabaları bile bu çocuklara sahip çıkamıyordu. Bu şartları yaşayan bu çocuklar tabi ki büyüyünce birer Kürd düşmanı olup karşımıza çıkacaklardı.Cem Ersever, İstile (Akarsu’nun Kürdçe adı)’li Hatice Elmas`ı kendisinin manevi kızı gibi gördüğünü söylüyordu. Hemen hemen her akşam mesaiden sonra kapı komşumuz olan Hatice ve kardeşlerinin evine gelip saatlerce kalıyordu. Bu durum çevredeki komşuların dikkatini çekiyordu. Hatta birçok itirafçının eşleri bunu kendi aralarında dedikodu malzemesi yapıyordu.Hatice o sıralar 15-16 yaşlarında genç bir kızdı. Bir subayın kendisiyle çok yakından ilgilenmesi ve evine gelip geç saatlere kadar kendi evindeymiş gibi rahatça kalip hareket etmesi hoş karşılanmıyordu.1992 yılında Hatice Elmas`ın da memuriyeti onaylanarak benim yanımda JİTEM’de görevlendirildi. Serdar ve Sibel adlı küçük kardeşleriyle, silahlı baskından sağ ve yaralı olarak kutulabilmişlerdi fakat, babasız ve annesiz kalmışlardı. Örgütün korkusundan dolayı, akrabaları da bu çocuklara sahip çıkamıyorlardı.Bir süre sonra Hatice ve JİTEM’de işçi olarak görev yapan, eski PKK`li ve aslen Şırnak-Kırkkuyu Köyünden olan Hasan Adak evlendiler.PKK`NIN BATMAN CEPHE KADROSU SELAHATTİN GÖRGÜLÜ'NÜN (DERDO) JİTEM`E GELİŞİBiz Elmas ailesinin PKK katliamından kurtulan çocuklarıyla uğraşırken, Batman timine teslim olan Selahattin Görgülü adlı PKK millitanını Abdülkerim Kırca yüzbaşı getirip Cem Ersever`e teslim etti.Bu şahıs kendisine;”Derdo” diye hitap edilmesini istiyordu. Antalya`da oturuyormuş. Dört çocuk babası olup aslen Batman ile Bismil arasındaki bir köyden idi. Örgüte Antalya`dan katılmıştı. Kendi deyimiyle;örgüt ondan çocuklarından bir ikisinin dağa çıkmasını istemişti. O da „Hayır, önce ben gideyim sonra çocuklarım gelsin“ demiş ve örgüte katılmıştı. Hiçbir maddi problemi yoktu.Sewre ve Habızbına denilen bölgede Suriyeli Erdal`ın grubunda gerilla iken, Derdo`yu Batman`a, Karayün köyü muhtarı ve ağası Felemez’i cezalandırmak ve şehirde Cephe faaliyeti yürütmek üzere gönderiyorlar. Derdo gelip Felemez`i buluyor, akrabalıktan dolayı Felemez Derdo`dan şüphelenmiyor ve birlikte arabaya binip Batman`a gidiyorlar. Yolda, giderken, Felemez`den silahını istiyor. Felemez, Selahattin’in sülalesini tanıdığı ve onun gerillaya katılmış olduğundan haberdar olmadığı için, aklına bir kötülük gelmiyor. Felemez belindeki silahı çıkarıp Derdo`ya uzatıyor. O sırada Derdo herşeyi itiraf ediyor. Felemez`i öldürmüyor.Kendisini devlete teslim etmesini, fakat işkence yapmalarına mani olmasını istiyor. Felemez de onu götürüp Batman JİTEM tim komutanı Abdülkerim Kırca`ya teslim ediyor.Örgütten ayrıldığını henüz örgütçüler bilmiyordu.Ara sıra Cem Ersever`in kotrölünde bazı notlar yazıp, örgüt sorumlularına, tanıdığı milisler vasıtasıyla gönderiyordu. Milislerle buluşmalarına giderken JİTEM`den kendisine araç ve yardımcı eleman temin ediliyordu. Bismil`e gittiğinde genellikle beni veya Elazığ`lı Süleyman uzman çavuşu yanında koruma olarak götürürdü. Birlikte gidip görüştüğümüz milislere bizi de örgüt mensubu olarak tanıtıyordu. Geçmiş örgüt tercübemiz olduğu için kimse bizden şüphelenmiyordu.Bir süre sonra Derdo, artık deşifre olma riskinin bulunduğunu, bu yüzden, durum örgüt tarafından anlaşılmadan, örgüte darbe vurmak istiyordu. İlk başta, Bismil şehir merkezinde Musa Toprak`ı buluşma bahanesiyle tuzağa düşürüp ölümüne sebep oldu. Sonra, Bismil`in bir köyünden PKK milisi Zahit Turan`ı, yine Bismil merkezde oturan Mele Mahmut Ceylan`ın oğlunu tuzağa düşürerek, (bu gerilanın eline Jitem tarafından daha önce iğnesi çıkarılmış bir kleş verilmişti. Derdo, JİTEM’in sivil arabasıyla Bismil`e gidip kendisini arabanın bagajına koyarak, yolda bekleyen Cem Ersever`e teslim etti. Arabada sorgulandı fakat hiçbir şey konuşmadı. Sonra yol kenarında İbrahim Babat tarafından kleşle tarandı. JİTEM’e infaz ettirdi.Bismil-Tepe köyü muhtarı, Talat Akyıldız Antalya`da yine Derdo`nun yardımıyla JİTEM tarafından infaz edildi. Bu olaydan sonra, Selahattin Görgülü Antalya`da cinayet suçuyla tutuksuz olarak yargılandı. Duruşmalara Diyarbakır JİTEM Grup Komutanlığında görevli Mahzar Basçavuş’la birlikte gidip geliyordu. JİTEM’`in yargıya müdahelesiyle bu olay kapandı.Aradan çok zaman geçmeden, bir sabah Jitem`deki mesaime başlamak için geldiğimde bir sessizlik farkettim. Mesai saati geçmesine rağmen, ortalıkta kimse yoktu. Orada çaycılık ve komutanın emirerliğini yapan askerlere nerdeler diye sorduğumda, asker bana “abi, hepsi uyuyor, gece bir yere gittiler ve geç saatte döndüler. Cem Binbaşı kendilerini uyandırmamamızı emretti” dedi. ”Acaba gece nereye gittiler” diye kendi kendime merak edip düşünüyorken, Cem Binbaşı uyandı ve niçin erken geldiğimi sordu.Ben de her zamanki gibi normal mesai saatimde ise geldiğimi söyledim. Cem bana „Bugün dışarı çıkmayın. Vedat Aydın`ın cesedi bulunmuş ortalık karışabilir, dışarı çıkmanız risklidir.” diye açıklamada bulununca, kendisine manalı manalı baktım. Kendisine niçin öyle baktığımı anlamış olacaktı ki “seni cağırmadık diye darılma, komşuda pişer bize de düşer” dedi. Yan tarafta İbrahim Babat, Ali Ozansoy ve Fethi Çetin`e tahsis edilmiş olan odaya gittiğimde, bu şahısların da uyumakta olduğunu gördüm.Ayakabılarından ve elbiselerinden araziye gittikleri anlaşılıyordu. Kendi kendime herhalde bana yeterince güvenmiyorlar ki beni bu işten haberdar etmemişler diye düşündüm. Birkaç saat sonra, Diyarbakır karışmıştı. Bağrışmalar, slogan sesleri, polis panzerlerinin sirenleri, biribirine karışıyordu. Cenaze Mardinkapı mezarlığına getirildiğinde, yoğun bir uzun namlulu silah sesleri duyuldu. Gelişmeleri Cem Ersever telsizden izliyordu. Sonra mahiyetindeki bizlere aktarıyordu. Mezarlıktaki ateş emrini alay komutanı İsmet Yediyıldız vermişti. Askerlerin açtığı ateş sonucu birçok kişi yaralanmış, 7-8 kişi de hayatını kaybetmişti. Hadep milletvekilleri Leyla Zana, Ahmet Türk, Sırrı Sakık ve başka birçok yönetici tartaklanıp, hakaretlere maruz kalmıştı. Fakat denilebilinir ki o zamana kadar Diyarbakır`da görülen en büyük cenaze töreni ve devlet karşıtı kitle gösterisiydi.Devlet bu kitle gösterisinden korkmuştu. Vedat Aydın gibi, halk arasında sevilip sayılan bir insanı vahşice katlederek, halka korku vermek istemişti. Fakat hesaplar tutmamış, tam tersine halk galeyana gelip sokaklara dökülmüştü. Binlerce polis ve asker müdahalesine rağmen korkusuzca cenazeye sahip çıkmış ve sloganlar haykırıyordu.Halka verilmek istenen korku,devlet güçlerine çökmüştü. Resmi kurum ve konutların etrafında yüzlerce polis pusuya yatıp gelebilecek saldırılara karşı koymayı düşünüyordu.Aradan çok zaman geçmeden, bir sabah Jitem`deki mesaime başlamak için geldiğimde bir sessizlik farkettim. Mesai saati geçmesine rağmen, ortalıkta kimse yoktu. Orada çaycılık ve komutanın emirerliğini yapan askerlere nerdeler diye sorduğumda, asker bana “abi, hepsi uyuyor, gece bir yere gittiler ve geç saatte döndüler. Cem Binbaşı kendilerini uyandırmamamızı emretti” dedi. ”Acaba gece nereye gittiler” diye kendi kendime merak edip düşünüyorken, Cem Binbaşı uyandı ve niçin erken geldiğimi sordu.Ben de her zamanki gibi normal mesai saatimde ise geldiğimi söyledim. Cem bana „Bugün dışarı çıkmayın. Vedat Aydın`ın cesedi bulunmuş ortalık karışabilir, dışarı çıkmanız risklidir.” diye açıklamada bulununca, kendisine manalı manalı baktım. Kendisine niçin öyle baktığımı anlamış olacaktı ki “seni cağırmadık diye darılma, komşuda pişer bize de düşer” dedi. Yan tarafta İbrahim Babat, Ali Ozansoy ve Fethi Çetin`e tahsis edilmiş olan odaya gittiğimde, bu şahısların da uyumakta olduğunu gördüm.Ayakabılarından ve elbiselerinden araziye gittikleri anlaşılıyordu. Kendi kendime herhalde bana yeterince güvenmiyorlar ki beni bu işten haberdar etmemişler diye düşündüm. Birkaç saat sonra, Diyarbakır karışmıştı. Bağrışmalar, slogan sesleri, polis panzerlerinin sirenleri, biribirine karışıyordu. Cenaze Mardinkapı mezarlığına getirildiğinde, yoğun bir uzun namlulu silah sesleri duyuldu. Gelişmeleri Cem Ersever telsizden izliyordu. Sonra mahiyetindeki bizlere aktarıyordu. Mezarlıktaki ateş emrini alay komutanı İsmet Yediyıldız vermişti. Askerlerin açtığı ateş sonucu birçok kişi yaralanmış, 7-8 kişi de hayatını kaybetmişti. Hadep milletvekilleri Leyla Zana, Ahmet Türk, Sırrı Sakık ve başka birçok yönetici tartaklanıp, hakaretlere maruz kalmıştı. Fakat denilebilinir ki o zamana kadar Diyarbakır`da görülen en büyük cenaze töreni ve devlet karşıtı kitle gösterisiydi.Devlet bu kitle gösterisinden korkmuştu. Vedat Aydın gibi, halk arasında sevilip sayılan bir insanı vahşice katlederek, halka korku vermek istemişti. Fakat hesaplar tutmamış, tam tersine halk galeyana gelip sokaklara dökülmüştü. Binlerce polis ve asker müdahalesine rağmen korkusuzca cenazeye sahip çıkmış ve sloganlar haykırıyordu.Halka verilmek istenen korku,devlet güçlerine çökmüştü. Resmi kurum ve konutların etrafında yüzlerce polis pusuya yatıp gelebilecek saldırılara karşı koymayı düşünüyordu.SİLİNMEYEN “ESKİ TERÖRİST” DAMGASI VE KURDOĞLU BÖLGE VALİLİĞİ LOJMANLARININ SİVİL MEMURLARA TAHSİSİEkim 1991 tarihinde GİH (Genel İdari Hizmetler) sınıfından, 657 Sayılı Devlet Memurları Kanunu’na göre göreve tayin edilmiştim. Bu emir Ankara`dan Jandarma Genel Komutanlığı’ndan onaylanmıştı. Gelen atama emrinin görevi bölümüne ”İstihbarat Elemanı” olarak yazılmıştı. Resmen memuriyete atanmadan önce, geçimimizi Cem Ersever`in Bölge Valiliği’nden aldığı maddi yardımlarla sağlıyorduk. Ev kiramızı da onlar ödüyordu.Jandarma Genel Komutanlığı, Diyarbakır Asayiş Komutanlığı emrine 27 sivil memur kadrosu vermişti. Bu kadrolardan 8-10 kişilik bir bölümüne atama yapılmıştı. Memuriyet teklifi JİTEM komutanı Cem Ersever’den çıkmış, Korgeneral Hikmet Köksal tarafından Jandarma Genel Komutanı Orgeneral Eşref Bitlis tarafından onaylanmıştı.Hikmet Köksal Paşa bu sırada bizlere Diyarbakır`ın Koşuyolu -Bağlar semtinde bir apartman alıp hibe etmek istedi. Fakat can güvenliğinin sağlanamayacağı gözönüne alınınca bu fikirden vaz geçildi.Daha sonra, Ofis semtinde inşaa edilen Bölge Valiliği’ne ait, Kurdoğlu Lojmanları’nda her bir aileye bir daire tahsis edildi. Lojmana taşınınca eksik ev eşyalarımız yine Cem Ersever`in çabasıyla bölge valiliği tarafından satın alınarak bize verildi. Kaldığımız lojmanların diğer kat ve bloklarında birçok özel harekatçı polis, sivil polis, Jandarma Bölge Komutanı ve Asayiş Komutanı ile birçok subay, astsubay kalıyordu. Bunlardan birçoğu bize “eski terörist” gözüyle baktıkları için selam dahi vermek istemiyorlardı. Bizim lojmanlarda oturmamızdan rahatsız oluyorlardı. Lojmanların girişinde polisler gece gündüz nöbet tutuyordu. Çok güvenli bir yerdi. Kapıdan giriş çıkışlarda bazen polisler bize gıcık gidip kimlik soruyorlardı.Sonra bu duruma Cem Ersever müdahele ediyordu.Lojmanlardaki evimizden, Şehitlik semtinde bulunan görev yerimize giderken, muhtemel saldırılara karşı tedbir alıyorduk. Şehir içinde ikişer veya üçer kişi birlikte yürüyorduk.Bize kendimizi korumamız için birer 9 mm. lik ve 16 mermi alabilen Astra marka tabancalar verilmişti. Evimizde bulundurmak ve dış görevlere giderken taşımak üzere de birer kaleşinkof silah ve el bombaları verilmişti.1990 yılında, henüz asker iken evimi Diyarbakır`a taşıdığımda Nizip`te dünyaya gelen kızım Zeliha henüz kırkını çıkarmamış bir bebekti. 1991 yılında Kurdoğlu lojmanlarına taşındıktan sonra, 25 Aralık 1991 de Mehmet Salih ismini verdiğimiz ilk oğlumuz dünyaya geldi. 1982 doğumlu kızımız Leyla ise orta okulda öğrenimine devam ediyordu.Lojmanlarda otururken, bazı polis çocukları, bizim çocuklara laf atıyorlardi. Birgün kızım Leyla ağlayarak eve geldi. Niçin ağladığını sorunca, polis çocuklarından birisinin kendisine “Leyla Zana, terörist” diyerek laf ve bir tokat attığını söyledi. Bunu duyunca bana o çocuğu göstermesini istedim. Çocuk beni görünce, dışarıda komşularıyla oturup konuşan annesinin yanına koştu. Annesine “çocuğunuza sahip çıkın, senin kocan polis memuruysa ben de jandarmada memurum. Senin kocanla yolda yürüsek, PKK`liler ilk başta bana ateş açarlar. Çocuğunuz bir daha kızıma karışmasın” diyerek tepki verdim.Alnımızdaki “eski terörist” damgasının silinmesi mümkün değildi. Benim yüzümden çocuklarım da ayrımcılıktan nasiplerini alıyorlardı. Babalarıyla aynı düşmana karşı, “terörist, bölücülere karşı savaşma” mıza rağmen, polis ve subay çocukları bizim çocuklarla birlikte oynamıyorlardı.Kimbilir, anne ve babaları bizim hakkımızda kendi çocuklarına neler anlatıyorlardı?..Çocukların hiçbir suçu olamazdı. Büyükler onları da etkiliyorlardı. Küçücük yaşlarda onları da ırkçı ve Kürd düşmanı olarak şartlandırıyorlardı. Bizim lojmanlarda oturduğumuzu bildikleri ve bizi şahsen tanıdıkları halde bazı kapı nöbetçisi polisler, mahsustan bizi durdurup kimlik soruyorlardı. Geçmişteki örgütcü durumumuzdan dolayı bizden gıcık kapıyorlardı. Kendileriyle aynı lojmanlarda oturmamızı hazmedemiyorlardı.ilerde yeşil Kartal arabanın (Bu araba Jitem`e tahsis edilen resmi, fakat sivil plakalı bir arabaydı) içerisinde uzaktan kumanda cihazının şifrelerini girerek bombayı patlattı. Büyük bir gürültü ile gökyüzüne dogru alev ve duman içerisinde araba parçaları sağa sola fırladı.Bu olaydan sonra biz aynı araçla evimizin bulunduğu Kurdoğlu lojmanlarına gittik.Arabanın direksiyonunda Celil binbaşı vardı. O esnada Cem Ersever de beyaz Kartal marka arabayla gelmişti. İki arabayla lojmanlara girerken kapıdaki nöbetçi polisler ve Ersever arasında tartışma çıktı. Fakat fazla büyümeden biz lojmanlara girdik.Bu olaydan önce Diyarbakır ‘ daki Özgür Halk Dergisi`nin bürosu Hüseyin Tilki tarafından bombalandı. Fakat bu olayda kullanılan bomba C-4 değildi.Bu C-4 patlayıcıdan bir tanesini de Mardin-Kızıltepe şehir merkezinde Renault marka bir arabanın altında patlatıldı. Bu eylem için Aytekin Özen binbaşı, İbrahim Babat ve ben Kızıltepe`ye gittik.Akşamdı.Hedeflenen araba sokakta kaldırım kenarında park etmis haldeydi. C-4 patlayıcının bulunduğu poşeti Ibrahim Babat, arabanin altına koydu. O esnada ben de onun güvenliğini sağlıyordum. Aytekin binbaşı ise sokağın başında arabasını parketmiş ve direksiyondaydı. Patlayıcı mekanizmanın kumanda cihazı kendisindeydi. Biz bombayı yerleştirip Aytekin`in yanına gelince şifreye basıldı ve büyük bir gürültü ile patlama gerçekleşti.Patlamadan hemen sonra biz Diyarbakır`a doğru hareket ettik. Bu aracın hangi vatandaşa ait olduğunu bilmiyorum.ERSEVER`İN KARANLIK İLİŞKİLERİCem Ersever`in dikkatimi çeken birkaç ilişkisi vardı. Birgün hep birlikte arabayla, Diyarbakır Büyükşehir Belediye binasının önünden geçerken, Cem birden bire arabayı durdurup indi ve kaldırımda durmakta olan HEP Milletvekili Orhan Doğan`la samimice kucaklaşıp öpüştü. Bu hareket karşısında, hepimiz şaşırmıştık.Ersever ve Orhan Doğan?..Ersever arabaya geldiğinde şaşkınlığımızı farketmiş olacak ki;“Çocuklar, Orhan`la tanışmışlığımız eskilere dayanır. Askerde iken asteğmen idi. Birgün,Ankara`dan Diyarbakır`a uçakla gelirken tanıştık. Kendisi Konya`lı bir Kürt`müş.” dedi.Yine bir gün, arada sırada birlikte gittiğimiz SASS (Selim Amca Sofra Salonu) `na yemeğe gittiğimizde, bir masada Cizre`li Avukat M.Ali Dinler ve Necat Söyler`i başbaşa yemek yerken gördük. Ersever salona girdiğinde onları başıyla selamlayıp başka bir masaya geçti.Necat Söyler `i tanıyorduk fakat ikinci şahsı daha önce görmemiştik ve kim olduğunu sorduk.Ersever bize;“O şahıs Avukat Mehmet Ali Dinler`dir. Eski T-KDP`dendir.” dedi.Şaşkınlığımızı farkedince de;“Bunlar devletin ehlileştirdiklerindendir. Bunlardan zarar gelmez çocuklar”. diye merakımızı giderdi.(...)CEM ERSEVER`DEN SONRA DİYARBAKIR`DA JİTEM FAALİYETLERİ1991 Ağustos ayında Binbaşı Ersever ve yardımcısı Binbaşı Aytekin Özen Ankara‘ya Jitem Gruplar Komutanlığı’na tayin edildiler. Bunlar giderken yanlarında birçok döküman, belge, silah ve bir valiz dolusu C-4 patlayıcı ve bu bombaları patlatmaya yarayan uzaktan kumanda cihazı götürdüler.Cem Ersever Ankara’ya tayin edilişinden pek memnun görünmüyordu. Kendisinde sanki tamamlamak istediği bir görevi yarım bırakmışlığın bir kırgınlığı seziliyordu. Başka bir yere tayin edilen her Jitem komutanının kendi yerine başka bir komutanı tavsiye etme geleneği vardı.Ersever ile yaptığım bir telefon görüşmesinde; “Abi kendi yerine başka bir komutan bulamadın mı?” diye sordum. “Ben mahsustan Cahit`i tavsiye ettim ki, benim kiymetim anlaşılsın” dedi.Demek ki Cem kendisini “Özel Savaşı en iyi bilen ve yürüten komutan “ olarak görüyormuş.Bunu üst rütbedeki amirlerine göstermek istemişti. Bu yüzden de İstihbarattan anlamayan Cahit Aydın`i eski makamına önermişti.Cem Ersever Ankara`ya tayin edilmesinden hoşnut kalmamıştı. Anladığım kadarıyla PKK ile Kürdistan dağlarında giriştiği mücadeleyi, yine o dağlarda noktalamak istiyordu. Ankara`ya gitmeden önce Ali Ozansoy´un ve Mustafa Deniz`in de yardımlarıyla bir kitap yazmıştı.Bu konudaki düşünce ve planlarını bu kitapta ortaya koymuştu. Jandarma Genel Komutanlığı aracılığıyla Genelkurmay Başkanlığı’na bazı öneri ve tavsiyelerde bulunuyordu. Cem`e göre PKK ile silahlı mücadele Hezil Vadisi’nde başlamıştı, yine orada bitirilmeliydi. Cudi Dağı`na tabur düzeyinde bir anti-gerilla gücü ve karargah kurulmalıydı. Bölgedeki diğer askeri birliklerden bağımsız olarak hareket edecek olan bu birliğe kendisi komuta edecekti.Fakat bu teklif Ankara tarafından onay görmemişti. Cem bu duruma çok sinirlenmiş, gazeteci Soner Yalçın ve bazı başka basın organlarına JİTEM faaliyetleri hakkında açıklamalarda bulunmuştu. Bu açıklamalar basında yayınlanınca eski yardımcısı Aytekin Özen Binbaşı ve daha birçok JİTEM görevlisi Cem`i ihanetle suçlamaya, cezalandırılması gerektiğini açıkça söylemeye başladılar.Ve herkesin bildiği 1993`teki akibet... Jandarma teşkilatının içindeki bazı rütbeliler, Yeşil ve bazı itirafçılar tarafından ensesine kurşun sıkılmak suretiyle öldürülüşü...Cem Ersever, kendi yerine, istihbarattan anlamayan, bölge ve PKK hakkında hiçbir bilgi ve tercübesi bulunmayan birini, Niğdeli binbaşı Cahit Aydın`ı tavsiye etmişti. Cahit Binbaşı, Niğde`de patates ekim işiyle uğraşan çiftçi bir ailenin çocuğuydu. Jitem`e komutan olur olmaz bana verdiği ilk görev ”Niğde‘den Diyarbakır`a kamyonla patates getirilirse iyi bir fiyata satmak mümkün olur mu” olmuştu.Benden piyasayı araştırmamı istedi.Yardımcılığına da tam onun kafa yapısında bir binbaşı, Malatyalı NurettinAta tavsiye edilmişti. Nurettin Ata, daha önce Silopi Tim Komutanlığı görevini yürütüyordu. Ramazan ayı başladığında ikisi de orucunu tutar, beş vakit namazlarını kaçırmazlardı.Memuriyet onayım bu ekibin zamanında gerçekleşti. Memuriyet yeminini Cahit Aydın binbaşı bize ettirdi. Bizi dış görevlere göndermeyip, hiç kimseyi “PKK`li teröristtir” diye yasadışı yöntemlerle kaçırtıp öldürtmedi. Sadece bazen yukarıdan istihbarat temini için emir geldiğinde, o konuyu araştırmamız ve kendisine rapor sunmamız için görevlendirirdi.Şırnaklı Tatar aşiretinin liderleriyle, Karacadağ bölgesinden Emin Fettahlıgil ile, Beytüşebaplı Tahir Adıyaman ve Babat`lardan Hazım Babat`la kısa sürede dost-ahbap ilişkileri kurmayı başardı. Emin Ağa’dan Karacadağ pirinci, Beytüşebap`tan bal ve Tatarlar’dan da en güzel el işlemesi halı ve kilimler “hediye” olarak gelirdi. Cahit binbaşı bunlardan yiyebildiğini yer, diğer kısmını ise kendi evine gönderirdi.
Abdülkadir Aygan arşivi / Hakan Akçura / open-flux.blogspot.com"

"6 milyon 940 bin euro bağış kabul edildi"

Deniz Feneri Derneği Genel Başkanı Engin Yılmaz, Almanya'da kurulu bulunan Deniz Feneri E.V. derneğinden 3 yıl içinde 6 milyon 940 bin euro bağışın, tamamen yasal prosedürler ve bankalar yoluyla kayıt altında kabul edildiğini söyledi.
Derneğin Ümraniye Dudullu'daki Lojistik Merkezi'nde, Genel Başkan Yardımcısı İbrahim Altan ve Genel Muhasip Mehmet Cengiz ile basın toplantısı düzenleyen Yılmaz, son haftalarda Almanya'da faaliyet gösteren Deniz Feneri E.V. adındaki dernek hakkında açılan davaya ilişkin haberlerin basında yer aldığını anımsattı.Alman dernek hakkında başlatılan dava sürecinin ardından, bu dava ve özellikle iddianame üzerinden, Deniz Feneri E.V. ile Deniz Feneri Derneği arasında çeşitli sentetik ilişkiler kurulduğunu öne süren Yılmaz, "Bu ilişkiler yüzünden Deniz Feneri Derneğinin yaptığı işler ve üstlendiği misyon yaralanmaya çalışılmaktadır" dedi.Alman dernek hakkındaki soruşturma aşamasında Mayıs-Ağustos 2007 döneminde 3 ay süreyle İçişleri Bakanlığı müfettişlerinin incelemesinden geçtiklerini bildiren Yılmaz, "Denetim sonucunda hem Almanya'da bulunan dernek, hem de Kanal 7 televizyonu ile olan ilişkilerde suç unsuruna rastlanmadığı tespit edilmiştir" diye konuştu.İddia edildiği gibi Alman dernekten yasal olmayan yollarla herhangi bir para alınmadığını savunan Yılmaz, şunları anlattı:"Deniz Feneri, Deniz Feneri E.V. adındaki dernekten, 3 yıl içinde toplam 6 milyon 940 bin euro bağışı tamamen yasal prosedürlerle ve bankalar yoluyla kayıt altında kabul etmiştir. Bu bağış nedeniyle derneğimizin suçlanmasını artniyetli bir yaklaşım olarak değerlendiriyoruz.'Bu dernekle bir ilginiz olmadığını söylüyorsunuz ama aynı adı taşıyorsunuz ve bu ismi kullanmalarına bir itirazınız da olmuyor. Bu bir çelişki değil mi?' şeklinde bir soru aklınıza gelebilir. Evet, bu ilk bakışta bir çelişki gibi görülebilir.Deniz Feneri'nin Türkiye'de yardımseverlik alanında gerçekleştirdiği önemli çalışmaların ardından sadece Almanya'da değil, Türkiye'de ve yardım çalışmalarını yürüttüğümüz pek çok coğrafyada derneğimizin adını taklit eden, kullanan kurumlar ortaya çıktı. Bu, başarılı olmuş her markanın kaderidir."Kanal 7 ilişkisiDeniz Feneri Derneği ile Kanal 7 Televizyonu ilişkisinin profesyonel bir ilişki olduğunu söyleyen Yılmaz, Kanal 7'nin, hiçbir gelir kazandırmayan Deniz Feneri programına tamamen sosyal sorumluluk çerçevesinde ev sahipliği yaptığını, Kanal 7 ile olan profesyonel ilişkilerini, tüm medya kanallarıyla da kurabileceklerini ifade etti.Yılmaz, demokratik bir toplumda sivil toplum örgütlerinin ne kadar faydalı işler yapabileceğini, ne kadar fonksiyonlar üstlenebileceğini kanıtladıklarını ancak bu faaliyetlerden, hayata partizan çerçeveden bakan bazı kişilerin rahatsız olduğunu savundu.Yılmaz, "Kendimizden ve yaptıklarımızdan eminiz. O yüzden, bütün bu koparılan kıyameti ve hengameyi, Alman derneği ile aramızda kurulan sentetik bağlantıları, verdiğimiz ifadelerin yanlış çevirilerini, bu olaya ilişkin haberlere konulan başlıkları ve varılan yargıları tebessüm ve olgunlukla karşılıyor, adaletin her zaman ve her yerde ama özellikle ve öncelikle kamuoyunun vicdanında tecelli edeceğine yürekten inanıyoruz" dedi.Proje ortaklığıBasın mensuplarının sorularını da cevaplandıran Engin Yılmaz'a, Almanya'da kurulu bulunan Deniz Feneri E.V. ile Deniz Feneri Derneği'nin Pakistan'da ortak bir çalışma yürütüp yürütmediği soruldu.Pakistan'da 14 ilköğretim okulu ve bir üniversite kurulması projesini yürüttüklerini anlatan Yılmaz, "40 bin metrekare kapalı alana kurulması planlanan üniversitenin yüzde 60'ı tamamlanmış durumda. 10 bloktan 5'i bitti. Alman derneği ile burada ortak değiliz. Sadece proje ortaklığı var. Biz o zaman bu projeyi sunduk. Onlar da o dönemde kabul ettiler ve bize Almanya'dan Deniz Feneri E.V'den gönderilen paraların içerisinde, projeden kaynaklanan ödemeler de var" dedi.Yılmaz'a, başka bir basın mensubunun, Almanya'daki dava kapsamında tanık olarak verdiği ifadesine ilişkin, "Türkiye'deki yardımların organizasyonu konusunda tavsiyelerde bulunurken, 'siz bu yardımlara karışmayın ya da bu yardımları siz yapın' dediniz mi?" sorusuna "Hayır öyle bir organizasyon değil. Onların Türkiye'de daha önce yaptıkları yardımlara herhangi bir müdahalemiz olmadı ama bize kim sorarsa sorsun, Türkiye'de yardıma ihtiyaç duyulan bir yeri, bir bölgeyi söyleriz. Lojistik manada bilgi veririz" karşılığını verdi.Engin Yılmaz, Alman derneğinde çalışan bir kişinin, "Her iki derneğin ortak olduğunu sanıyordum" yönündeki ifadesinin "iddia" olduğunu söyledi.Deniz Feneri Derneği'nin, Almanya'daki dernekten banka havalesi dışında yardım almadıklarını ifade eden Yılmaz, bu yöndeki bir tanık ifadesini de kesinlikle reddettiklerini söyledi."Almanya'daki soruşturma çerçevesinde, Kanal 7 televizyonundaki 3 isme yasa dışı yollardan para aktarıldığı, bu kişilerin Türkiye'deki Deniz Feneri Derneği ile ilişkisi olup olmadığına" ilişkin soruya da Yılmaz, sözü edilen kişilerin genel kongre üyesi olmadığını, yasa dışı yollardan para aktarıldığı iddiasına ilişkin sorunun da onlara sorulması gerektiği yanıtını verdi.Yılmaz, derneğin 80 genel kongre üyesi olduğunu, 156 bin de gönüllü üyesi bulunduğunu anlattı.

Deniz Feneri davasında ilginç diyaloglar

Almanya Frankfurt'ta devam eden Deniz Feneri davasında ilginç diyaloglar yaşandı. Duruşmanın ikinci bölümünde, Deniz Feneri Derneği'nin defterlerini inceleyen mali müşavir, Türkiye'ye yapılan para transferlerindeki yolsuzlukları tek tek gözler önüne serdi.

Yargıç Dr. Joachim Müller, tanığı dinledikten sonra Deniz Feneri Derneği'nin muhasebecisi olarak yargılanan Firdevsi Ermiş'e dönüp, "Verilen bu ifadelere göre, resmi kayıtlarda gösterilmeyen paraları cebe indirdiğiniz sonucu çıkabilir" dedi. Almanya'da Frankfurt Eyalet Mahkemesi'nde görülen Deniz Feneri davasında tüm bildiklerini anlatma kararı alan sanıklardan muhasebeci Firdevsi Ermiş, paraların şirketler arasında nasıl transfer edildiğini ve yöneticilerin paraları nasıl cebe indirdiğini tek tek açıkladı. Alman mercilere gösterilmek üzere bir resmi muhasebe kaydının bulunduğunu söyleyen Deniz Feneri e.V. derneğinin ve bağışlarla kurulan şirketlerin muhasebesini tutan Firdevsi Ermiş, "Ama tüm giriş çıkışlar, gerçek rakamlar, tutulan ek muhasebe kayıtlarındaydı" dedi. Türkiye'den de gizlemişlerÖnceki gün görülen duruşmanın öğleden sonraki bölümünde dinlenen ve bilirkişi olarak atanan bir mali müşavirin, Alman makamlarına gösterilmek üzere tutulan defterlerin dışında, şirket içindeki para akışının kaydedildiği defterleri incelediklerini belirterek, sanık Firdevsi Ermiş'e dönüp şunları söyledi: "Bize şirketler ve dernek içinde kişilerin karşılıklı güven, disiplin içinde çalıştıklarını, ancak para konusunun sıkı bir şekilde kayıtlarda tutulduğunu, sıkı kontrol altında olduğunu söylediniz. İncelemelerimiz sırasında resmi olmayan defterlerde 2 milyon 300 bin euroluk açık tespit ettik. Bunlar şirket içi için tutulan defterlere işlenmemiş. Örneğin siz Türkiye'ye uçmadan önce 10 bin euro çekmişsiniz. Ancak bu para hiç bir yere işlenmemiş. Ayrıca alınan bir gayrimenkul defterlerde 450 bin euro gösterilmiş. Fakat bu gayrimenkule sadece 350 bin euro ödenmiş. Mehmet Gürhan ile birlikte 350 bin euro çekmişsiniz. Bu para sadece 250 bin euro olarak işlenmiş. 100 bin euro ise Gürhan'ın hesabına sizin tarafınızdan yatırılmış. Bunları nasıl açıklıyorsunuz?"Detayları hatırlayamadıDerneğin ve bağışlardan elde edilen paralarla kurulan şirketlerin resmi ve şirketler içinde kullanılan paraların gayri resmi muhasebesini tutan Firdevsi Ermiş, tanık mali müşavirin bu sorularına, "Aradan çok zaman geçti. Bu soruları yanıtlayabilmem için defterlere göz atmam gerekiyor. Ancak şunu söyleyebilirim; Çekilen paranın 100 bin Eurosu'nun özel hesabına yatırılmasını bizzat Mehmet Gürhan istedi. Ben de resmi kayıtlara 250 bin Euro olarak geçtim rakamları" yanıtını verdi. Ancak bilirkişinin sorularına verilen yanıtlar, gayrıresmi tutulan muhasebe kayıtlarının bile gerçekleri yansıtmadığını ortaya koydu. Çünkü çekilen bazı meblağlar, gayrıresmi kayıtlarda, bazı para girişleri de bu ek muhasebe kaydında bulunmuyor. Ermiş, "Ek muhasebe kayıtlarını Türkiye inceliyordu" derken, bu kayıtlarda yer almayan paraların Türkiye'deki yetkililerden kaçırıldığını ima etti. Bunun üzerine yorum yapan yargıç Dr. Joachim Müller, " Demek ki bu parayı cebe indirdin. Ya da tatil masraflarını bu parayla karşıladın. Bunun başka bir anlamı olmuyor. Tutup da 'Bu konuda bir şey diyemem' diyemezsiniz" dedi.

Deniz Feneri Derneği davası başladı

Almanya'nın Frankfurt Eyalet Mahkemesi'nde, Deniz Feneri Derneği'nin 3 yöneticisi hakkında açılan dolandırıcılık davasına dün başlandı.
Euro 7 Genel Müdürü Mehmet Gürhan (45), Deniz Feneri Derneği Başkanı Mehmet Taşkan (43) ve muhasebe sorumlusu Firdevsi Ermiş'in (44) elleri kelepçeli halde mahkemeye getirildiği davaya ilgi büyüktü.Yargıç Dr. Jochen Müller, Almanya dışında Türkiye, İran, Irak, Pakistan, Endonezya, Azerbaycan, Mali gibi birçok ülkede uzantısı olan davanın 200'den fazla dosyayı kapsadığını belirterek, "41 milyon 434 bin euroyu kapsayan duruşmanın en kısa sürede görülmesi için ön görüşmeler tamamlandı" dedi.45 defada 10 milyon euroYargıcın ardından söz alan ve 204 davacının adlarını tek tek okuyan Başsavcı Sibylle Gottwalel de, "Burada yardım amaçlı toplanan paraların amaç dışı kullanıldığı gerekçesiyle yargılanıyorsunuz. Yargılanan Mehmet Gürhan'ın Vakıfbank, Postbank ve Commerzbank şubelerinden 45 defada olmak üzere yaklaşık 10 milyon euro çektiği, Taşkan'ın ise 2 milyon 255 bin euroyu çektiği, bunun bir defasında Ermiş'in yanında olduğu tespit edildi. Bu paraların Türkiye'ye götürüldüğü ve amaç dışı kullanıldığı iddia ediliyor" dedi.Mili Görüş eğilimiDaha sonra söz savunmaya verildi. Avukatı, çifte vatandaş Mehmet Gürhan'ın geçmişte Milli Gazete'de çalışabilmek amacıyla Milli Görüş üyesi olduğuna vurgu yaparak, "Ancak gazete ile ilişkisi bitince Milli Görüş üyeliğinden çıktı" dedi. Gürhan da, Deniz Feneri'nin muhtaçlara yardım amacıyla faaliyet gösterdiğini iddia etti. "Toplanan paraları kár sağlayarak daha çok yardım için kullandık. Arsalar aldık, şirketler kurduk" diye savunma yapan Gürhan, derneğin Türkiye'de başka bir dernekle organik bağı olmadığını iddia etti."Loto tuttu sandım"Savunmasını Almanca olarak kendisi yapan Firdevsi Ermiş ise, 90'lı yıllarda gazete ilanı ile şirkete girdiğini söyleyerek, "Loto tuttu sandım" dedi. Ermiş, AKP ya da Milli Görüş üyesi olmadığını vurgulayarak, "Zamanla kendi katkılarımla işleyen kriminal bir sisteme alet oldum. Maaşımı kara kasadan, elden ödemek, kullandığım muhasebe programını değiştirmek istediler. Karşı gelince işten atmakla tehdit ettiler. Göstermelik yönetime aldılar. Bir daha fabrikalarda çalışmamak için boyun eğdim. Türkiye'deki bağlantılarımız, 'Dediğimiz olacak' diyordu. Kararları Türkiye'de belirli kişilerle görüştükten sonra tek başına Mehmet Gürhan veriyordu. Beni bu şirketin yaptıklarından dolayı değil, kişisel hatalarımdan dolayı yargılayın" diye konuştu.“Neler olduğunu bilmiyorum"Yönetim Kurulu üyesi tutuklu yargılanan Mehmet Taşkan da, avukatı aracılığı ile kendini şöyle savundu: "Deniz Feneri'nde çalışmadım. Kurulan şirketlerin yönetiminde bulundum. Toplanan paralar, arsadan gayri menkul alımlarına, gemi alımına kadar çok yerde kullanıldı. Şirket içinde neler olup bittiğini bilmiyorum. Alınan paraların yardım amaçlı kullanılacağını sandım."